ELA SIDI, Agora, nr 19, 8.05.2022 r.

Operacja „Uderzenie Pioruna” miała zadać Hamasowi śmiertelny cios. Ograniczyć zdolność bojową terrorystów działających w Gazie i spowodować chaos w jego systemach dowodzenia.

Agnieszka Marianowicz-Szczygieł, Sieci, nr 16, 19-24.04.2022 r.

To, co wyróżnia Izrael w stosunku do innych krajów Lewantu, to sposób wykorzystania archeologii, historii i przyrody wedukacji dzieci i młodzieży czy szerzej - w budowaniu tożsamości narodowej. Nie mam tu bynajmniej namyśli wycieczek do muzeów, ale np. zorganizowany udział młodzieży w prawdziwych, a nie w improwizowanych wykopaliskach archeologicznych, akademie liderów z historycznym backgroundem, wytyczanie historycznych szlaków pieszych obudowanych nowoczesnymi technologiami i programami

ARTUR ZABORSKI, Newsweek, nr 12, 21-27.03.2022 r.

Po roli Władysława Szpiłmana przez rok cierpiałem na depresję. Siedziałem na kanapie u przyjaciół i próbowałem zacząć życie na nowo - wspomina Adrien Brody. 20 lat temu zagrał w „Pianiście” Romana Polańskiego i zdobył Oscara

ROZMAWIA PAWEŁ SMOLEŃSKI, Newsweek, nr 12, 21-27.03.2022 r.

Ludobójstwo jest popełniane z myślą o przyszłości. Sprawcy obiecują, że nawet jeśli tysiące trupów nie wyglądają najlepiej, to świat będzie do tego stopnia lepszy, że będzie można być dumnym z ludobójstwa - mówi Konstanty Gebert, autor książki „Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło”

Piotr Szubarczyk, Warszawska Gazeta, nr 8, 25.02-3.03.2022 r.

W ostatnim numerze dodatku do brudnej gazety wspomniano o „pogromie Żydów" w Mińsku Mazowieckim, w czerwcu 1936 r. Wspomniano mimochodem, jakby to było coś oczywistego. To jest oczywiste, ale jako... kłamstwo. W niepodległej Polsce nie było żadnych „pogromów Żydów". Bywały lokalne konflikty i zamieszki.

Warszawski Oddział Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Żydów w Polsce

W marcu 1985 roku reaktywowano Warszawski Oddział TSKŻ, działający do 1968. w kwietniu 1985 r. odbyły się w nowopowstałym Kole wybory Zarządu, którego przewodniczącą została p. prof. Elżbieta Horn, wiceprzewodniczącym p. Gustaw Russ, zaś sekretarzem p. Adam Essenfeld. Koło liczy 300 członków. Powołano trzy komisje: socjalną, którą prowadzi p. Gustaw Russ, organizacyjną, której przewodzi p. Adam Essenfeld i kulturalno-oświatową, na czele której stoi przewodnicząca Kola p. Elżbieta Horn.

W ramach prac komisji kulturalno-oświatowej zorganizowano kurs nauki języka żydowskiego. Wielkim zainteresowaniem wśród członków cieszą się również przygotowywane przez Koło spotkania z ciekawymi ludźmi. Koło gościło m.in. pisarza Józefa Hena, historyka prof. Jerzego Tomaszewskiego, hebraistę prof. Witolda Tyrocha, publicystę Daniela Passenta.

Od czego zacząć porządkowanie cmentarza o powierzchni ponad 30 ha, na którym znajduje się ok. 150 tysięcy nagrobków, w ogromnej większości pozbawionych od czasów Zagłady naturalnych opiekunów — rodzin zmarłych; cmentarza, który — oprócz części blisko wejścia i przy głównej alei, uporządkowanej w ostatnich latach staraniem Związku Religijnego Wyznania Mojżeszowego i konserwatora m.st. Warszawy — przypomina dżunglę drzew, pnączy i chwastów, wśród których popadają w ruinę niepowtarzalne nagrobki?

Cmentarz przy ulicy Lotniczej w północno-zachodniej dzielnicy miasta. Na tablicy przed cmentarzem ręcznie pisana klepsydra informowała o mającym odbyć się pogrzebie. BI. pamięci Natan Rożen ur. 21.02.1910 r. w Białymstoku, zm. 20.10.1984 r. po krótkich i ciężkich cierpieniach. Pogrążona w żalu żona. Zjawiłem się kwadrans przed tą smutną uroczystością. Cmentarz zaniedbany, musiał być ładny w odległych czasach. W głębi znajdowały się groby niemieckich Żydów. Płyty nagrobne często połamane, groby i alejki zarośnięte chaszczami. Czytelne napisy w większości w języku niemieckim, hebrajszczyzna pojaiwia się z rzadka, jakby wstydliwie, wśród Paulów, Hild i Arturów. W części zajętej przez groby zmarłych po 1945 roku widać wyraźnie kto ze zmarłych ma jeszcze kogoś bliskiego, kto nie. Tych ostatnich niestety przybywa.

Bogatym źródłem historii w ogóle, zwłaszcza historii kultury żydowskiej, stanowią święta żydowskie, ich obrządek, liturgia oraz tradycje, obyczaje i zwyczaje, które narastały i były modyfikowane poczynając od starożytności i kończąc w czasach najnowszych. Modyfikacje, o których mowa, wiążą się przede wszystkim z rozwojem cywilizacji ludzkiej, z sytuacją społeczno-polityczną ludu Izraela w poszczególnych okresach państwowości tego narodu, a potem w okresach jego rozproszenia (diaspory).

Święta żydowskie związane z kulturą materialną i obyczajową Żydów, a także ich strukturą społeczną, stanowią jednocześnie integralny składnik twórczości literackiej, a nieraz nawet szczytowy jej wyraz. Dla przykładu wystarczy wymienić taką księgę TANACEu (hebr. Tora, Newiim, Ktuwim - Pięcioksiąg, Prorocy, Pisma Święte), o przeznaczeniu liturgicznym, jak „Sir Haszirim” (hebr. „Pieśń nad Pieśniami), poemat miłosny sprzed 22 wieków odmawiany w święto Pesach (hebr. Pascha) lub równię starowieczny „Kohelet” odczytywany w święto „Sukot” (hebr. Święto „Szałasów”), księga rozmyślań i sentencji o wiecznym przemijaniu i inne.

Liturgia żydowska jak i rozległy zespół rytuału świątecznego zawierają wyraźny kontekst społeczny, dochodzą w nich do głosu treści humanistyczne oraz plebejskie, mocne akcentowanie różnicy dzielącej dobro od zła, prawdę od nieprawdy, wolność od niewoli. Ten ostatni aspekt występuje szczególnie wyraziście w „Hagadzie Pesachowej” (hebr. „Opowieść Pesachowa"), której głównym motywem jest wyzwolenie plemion izraelskich spod panowania władców starożytnego państwa Micraim (hebr. Egiptu).

Szabat (hebr. Sobota)

Żydowski Szabat, siódmy dzień tygodnia, to uwieńczony przez Boga dzień odpoczynku. Pochodzenie tego święta tkwi w mrokach dziejów ludzkości. Według niektórych badaczy, Szabat wiąże się z czterema fazami (kwadrami) księżyca, według innych z siedmioma planetami. W każdym bądź razie u źródeł Szabatu leżą nadal nie wyjaśnione jeszcze związki, bez względu na ogromną różnicę, jaka istnieje między Szabatem babilońskim i judejskim. Naród Izraela traktował go — tak jak wszędzie — w kategoriach religijno-obyczajowych. Całe bogactwo dobra i szczęścia, jakie świat posiada w swoim cotygodniowym i świątecznym odpoczynku, zawdzięcza wyłącznie synom Izraela, a nie Babilonii.

Rok 1985 można uznać za rok przełomowy w działalności Związku Religijnego Wyznania Mojżeszowego w Polsce. W grudniu 1984, po wielu latach przerwy, powołano na Związkowym Zjeździe Kongregacyjnym Zarząd Główny Z.R.W.M. w Polsce. Stał się on rzeczywistym, kolegialnym organem naszej instytucji. Przyjęty na pierwszym posiedzeniu Zarządu tryb pracy, zakładający regularne comiesięczne spotkania robocze z fakultatywnym udziałem członków Komisji Rewizyjnej oraz posiedzenia Prezydium, zwoływane w miarę potrzeby, był rygorystycznie przestrzegany w ciągu całego minionego 1985 roku