Łukasz Czarnecki, DoRzeczy, nr 10, 8-14.03.2021 r.

W połowie XIX w. prezentowane na niezliczonych płótnach jej blade oblicze okolone puklami złocistorudych włosów uchodziło za symbol piękna. Życie nie rozpieszczało jednak Elizabeth Siddal i ostatecznie targnęła się na własne życie

Późniejsi biografowie lubili pisać, że Elizabeth Siddal (1829-1862) pochodziła z nizin społecznych i zanim została odkryta przez malarzy z bractwa prerafaelitów, pędziła nędzne życie w londyńskich slumsach. Ma to niewiele wspólnego z prawdą. Mit przedstawiający rodzinę Siddalów jako ludzi z marginesu stworzyła sama zainteresowana, która opisując przyjaciołom swoje dzieciństwo, wyolbrzymiała rzekome ubóstwo domu rodzinnego. Opowieści te wziął za prawdę i puścił w dalszy obieg jej kochanek i późniejszy mąż - Dante Gabriel Rossetti. Gdy ostatecznie spotkał się z rodziną partnerki, mocno się zdziwił, stwierdziwszy, że jej bliscy są pracowitymi ludźmi o wysokim poziomie intelektualnym.