Od początku ludzkości, gdy człowiek stawał się Człowiekiem, coraz częściej spotykał się z możliwością i koniecznością dokonania jakiegoś wyboru. Im bardziej zdawał sobie z tego sprawę, im częściej podejmował jakąś decyzję, tym bardziej stawał się Człowiekiem – czyli istotą myślącą.

Sądny Dzień, Jom Kippur, Święto Odkupienia – największe święto jesienne żydowskie. Dzień, gdy naród żydowski ze wszystkich swoich grzechów ze skruchą przed Stwórcą, bez pomocy pośredników się spowiada, gdy z otuchą spogląda w niebo, pewny łaski i przebaczenia.

Niedawno rozpoczął się w judaizmie nowy rok rytualny 5772 od stworzenia świata. Obecne dni to tzw. Straszne Dni, przeznaczone z myślą o zatwardziałych grzesznikach, aby dać im szansę na oczyszczenie się z zaległości roku minionego, przed Dniem Sądu. Tak, więc zwracamy zapomniane długi i wypożyczone przedmioty. Jeśli to możliwe, to odpuszczamy naszym dłużnikom ich wobec nas zaległości, częściowo lub całkowicie. Wypełniamy przyrzeczone wobec Boga obietnice, a niemożliwe już do naprawienia grzechy niwelujemy dobrymi uczynkami wobec bliźnich, pamiętając, że nasza cedaka wobec nawet nieznanych nam osób, przyczynia się do osłabienia negatywnej opinii o nas. Jest to bardzo ważne zwłaszcza w Jom Kipur. 

Kończy się rok i zaczyna nowy, jak wszystko w przyrodzie i w naszym życiu, ma swój początek i koniec. Tak jest przecież od początku świata, który też miał kiedyś swój początek. Tak, więc liczymy czas od stworzenia świata i wyszło na to, że 28 września 2011, wieczorem rozpoczyna się rok 5772. Oczywiście jako Żydzi pobożni ostatnie tygodnie myśleliśmy o tym, dużo modliliśmy się, odwiedzaliśmy naszych zapomnianych znajomych – szczególnie tych chorych i samotnych. Na cmentarzach zostawialiśmy na grobach naszych bliskich ładne kamienie – na pamiątkę, że pamiętamy i dobrze wspominamy naszych zmarłych. Myśląc o nich mamy też nadzieję, że może w kolejnym roku jeszcze się z nimi nie zobaczymy w ich świecie.