Śmiej się, śmiej się z moich marzeń —
Tak powiada ten, co śni,
Śmiej się, że w człowieka wierzę
I że jeszcze wierzę ci.
Śmiej się, bo złotemu cielcu
Nie sprzedałem duszy mej,
Bo ja w ludzkość jeszcze wierzę,
W moc i siłę ducha jej.
Siła ducha zrzuci więzy,
Wzniesie go pod szczyty nieb.
Praca rąk zapewni przyszłość.
Duszy wolność, ciału — chleb.
Śmiej się, bo ja w przyjaźń wierzę,
Wierzę też w braterstwo serc.
Serce sercu da nadzieję
I wspólnoty losów więź.
Wierzę też w szczęśliwą przyszłość,
Choć daleki jest ten dzień,
Lud ludowi rękę poda
I zniknie wojny cień.
Pokolenie przyjdzie nowe
I wytryśnie życia zdrój.
Wówczas skruszy swe kajdany,
Światło ujrzy naród mój.
Nowy człowiek w nowym kraju
Będzie tworzyć, kochać, żyć,
Z pełnych, wartkich źródeł ducha
Nieskończenie będzie pić.
Wówczas spod poety pióra
Nowa pieśń popłynie w świat.
Jemu to, młodemu — w wieniec
Z mego grobu wplotą kwiat.
Tłumaczyła z hebrajskiego: Szoszana Raczyńska
Szaul Czernichowski
Szaul Czernichowski urodził się w roku 1875 w miasteczku Michajłówka na Ukrainie.
Uczył się w Odessie, w Heidelbergu i w Lozannie, gdzie opanował nauki powszechne, języki europejskie oraz medycynę. W roku 1931 przybył do Izraela.
Szaul Czernichowski, obok Bialika, był jednym z największych poetów hebrajskich epoki.
W jego twórczości ujawniają się wszystkie formy poetyckie. On pisał również powieści, był odnowicielem języka hebrajskiego, był doskonałym tłumaczem.
Jego dzieła poetyckie dają wyraz miłości do człowieka i do przyrody. Był jednym z przywódców duchowych ruchu odrodzenia państwowego.
Szaul Czernichowski zmarł w roku 1943.