Nr 42 (900), tygodnik, 18-24 października 2024 r. – Gazeta warszawska
Tak to już w życiu społeczno-politycznym bywa, że często jedne wydarzenia mają przykryć inne – ważniejsze. Wygląda na to, że mamy do czynienia z taką właśnie sytuacją. Oto wybuchła największa kłótnia od czasu, kiedy Rywin przyszedł do Michnika, czyli od 22 lat.
Aldona Zaorska
Zaczęło się od wpisu Jana Hartmana, członka żydowskiej loży Binai B’rith i profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, który 7 października zamieścił na serwisie X wpis następującej treści:
Rok temu wydarzyła się tragedia, która uradowała serca miliarda fanatyków i nazistów. Dla nich ta grafika nie jest obrazem zbrodni, lecz triumfu. Wiem, że przez ten portal płynie wartki nazistowski ściek. Macie – napawajcie się tą krwią, gnojki! i ilustrując go grafiką rozerwanej gwiazdy Dawida „skropionej” krwią.
W odpowiedzi dostał m.in. następującą poradę:
Nie napinaj się pedofilu, tylko wytłumacz, jak najlepszy wywiad na świecie dał się zaskoczyć tzw. Hamasowi, chociaż był ostrzegany nawet przez wywiad egipski, że tzw Hamas szykuje atak. Opowiedzieć nie raczył, ale rychło wskazał na innego „prowokatora”.
Kłótnia w rodzinie
„Prowokatorem”, który (nie)przyszedł do Michnika, tylko wyszedł do internautów, okazał się Adrian Zandberg z Lewicy, który też 7 października 2024 r. zamieścił 
na serwisie X wpis następującej treści: – Rok temu w zbrodniczych atakach Hamasu zginęło 1200 Izraelczyków. Skrajnie prawicowy rząd Izraela wykorzystał ich śmierć by rozpętać zbrodniczą, ludobójczą rzeź Gazy. Armia izraelska zabiła dziesiątki tysięcy ludzi. Przyjdzie czas, gdy odpowiedzialni za te zbrodnie staną w Hadze.
To oczywiście nawiązanie do „niespodziewanego ataku Hamasu na Izrael”, do którego doszło 7 października 2023 r., pomimo że od Izraela lepiej izoluje się od sąsiadów chyba tylko Korea Północna. Kwestia tego, jak w ogóle mogło do niego dojść i ile z 1200 ofiar to ofiary Hamasu, a ile izraelskiego wojska, to kwestia odrębna. Jest natomiast faktem, że atak stał się doskonałym pretekstem dla bestialskiej akcji odwetowej Izraela, w wyniku której na Palestyńczykach przeprowadzane jest ludobójstwo, a Strefa Gazy – niezbędna Izraelowi do realizacji projektu kanału Ben Guriona – została niemal zrównana z ziemią. Jest też faktem, że obecny premier Izraela Netanjahu w maju 2024 r. został oskarżony o zbrod-nie przeciwko ludzkości, co skwitował stwierdze-niem, że oskarżanie go to „nowa forma antysemityzmu”
Antysemita Hartman znalazł w rodzinie antysemitę
Jasio„profesorek” Hartman natychmiast zareagował na wpis Zandberga komentarzem w swoim stylu:
Gdybyś był zwykłym antysemickim draniem, nie zwracałbym uwagi. Ale ty jesteś żydowski antysemita, zdrajca. Tacy są najgorsi. Bez czci, bez sumienia, zaczadzeni pychą – zafundował przy okazji swoisty com-ming out. Jeśli ktoś jeszcze nie wiedział, to się właśnie od Hartmana dowiedział, że Zandberg to Żyd, a do tego antysemita, czyli… najgorszy rodzaj Żyda. Ponieważ tak orzekł Żyd, czyli Hartman, więc można zakładać, że ani w tym, ani w wyzwiskach, jakimi obsypał Zandberga, nic antysemickiego nie ma.
To jednak nie koniec, bo na Hartmana spadł też straszliwy cios ze strony, z której się go w ogóle nie spodziewał – z ulicy Czerskiej, a konkretnie z Agory.
Na X Hartman zamieścił scre-eny tytułów, które„przepuściła” Agorajzrael zabił bezprecedensową liczbę dzieci”„Powszechne strzelanie”„lzrael będzie teraz szedł za ciosem”,,,Analityk OSW o wojnie na wielką skalę»”„Rok piekła w Gazie. Powiedziała, że w tej wojnie zginęło 200 jej krewnych” Dat publikacji nie podał. Nie stwierdził też, by ww. teksty były kłamstwami. Po prostu Agora przedstawiła„niewłaściwe spojrzenie”. A to jeszcze gorzej niż odgrzany konflikt frakcji „chamów’^ frakcją„Żydów”. *(dla głupców, antypolonitów oraz sa-
mego Jasia, poszukujących antysemityzmu w określeniu „frakcja chamowi Żydów” wyjaśnienie pod tekstem).
Wschód na Zachodzie
Tak Agora upamiętniła najokrutniejszy od 2001 r. atak terrorystyczny na cywilizację Zachodu. Była podobno „Gazeta żydowska” – teraz widać, że to „Gazeta perska”. Czy Adam odebrał już Wielki Order Homeiniego z Gwiazdą i Szarfą? – pieklił się Jasio Hartman-No proszę, okazuje się, że położony na Bliskim Wschodzie Izrael to według „profesorka”„cywiliza-cja Zachodu” Troszkę się Jasiowi narracja rozjeżdża, bo cywilizacja Zachodu to cywilizacja chrześcijańska, z grzeczności i ze strachu przed zarzutem antysemityzmu nazywana„judeo-chrześcijańską” zaś chrześcijaństwo, a zwłaszcza Kościół katolicki Jasio Hartman zaciekle atakuje.
Przy okazji potwierdził com-ming out „Gazety Wyborczej”jako gazety żydowskiej i ponieważ stwierdzenie to pada z klawiatury Hartmana – nie jest antysemickie. Jak widać, dla Jasia ta „żydowska gazeta”jest już chyba jak Zandberg – najgorszym rodzajem antysemityzmu. Zaś finalnie Hartman dopytuje, czy Adam Michnik dostał już order Homeiniego. To tak, jakby wymierzył Adamowi siarczysty policzek i do tego publicznie.
Stara żydowska tradycja
Generalnie narracja Hartmana nie powinna dziwić ani zaskakiwać. Ona wpisuje się w starą żydowską tradycję rachowania krzywd, najlepiej widoczną w czasie święta Purim. Historia Estery, według złośliwców – podsuniętej królowi Persji Kserksesowi istnieje tylko w Biblii. Na jej odczytywanie w synagogach Żydzi są przygotowani – krzywdy żydowskie są przy tej lekturze wręcz wykrzyczane, krzywdy i morderstwa popełnione przez Żydów – wyszeptane, a imię Hamana – głównego antybohatera tej opowieści – zagłuszane dzwonkami, kołatkami czy gwizdkami (notabene do przedwojennych tradycji żydowskich należało obwożenie na wózkach przez żydowskie dzieci i młodzież po sztetlach powieszonej na szubienicy kukły Hamana, w wersji uwspółcześnionej, tzn. często ubranej w sutannę). No i Hart-man postępuje zgodnie z tą tra-
dycją – wykrzykuje o 1,2 tys. ofiarach tamtego dnia, waląc pałką antysemityzmu w głowę każdego, kto przypomni o dziesiątkach tysięcy ofiar palestyńskich.
Kłótnia w drugiej rodzinie
To nie koniec, bo Hartman po odkryciu najgorszego sortu żydowskich antysemitów dokonał kolejnego odkrycia – jego polityczna lewacka „rodzina” to „dżihadiści” i „naziści”. Jednym i drugim jest partia Razem, a konkretnie jej młodzieżówka Młodzi Razem, która opublikowała na X grafikę podsumowującą rok izraelskiego ludobójstwa w Palestynie i wpis:
Minął rok, odkąd izraelski rząd postanowił wykorzystać śmierć ponad 1200 ludzi w ataku terrorystycznym 7.10 do przeprowadzenia zbrodniczej kampanii przeciwko Palestyńczykom. Pod pretekstem „obrony” Izraela zniszczono 2/3 Strefy Gazy, zabijając, raniąc i niszcząc życia setkom tysięcy osób. Zamieszczona grafika to częściowo powtórzenie pierwszej strony „The Independent”, ale dla Hartmana pokazanie, że Izrael zabił ponad 41 tys. Palestyńczyków, 304 pracowników humanitarnych i co najmniej 139 dziennikarzy, to za wiele. – Partia Razem, agentura dżiha-dystów, po raz kolejny zamieszcza nazistowskie wpisy. To czysta mowa nienawiści. Zydożerczy obłęd odbiera im rozum i resztki przyzwoitości. Te marionetki terrorystów, roznoszą po świecie zarazę rasizmu i otwierają drzwi masowej przemocy- bluznąłwswoim stylu Jasio Hartman obrażając się na fakty.
Sami antysemici
Pechowo dla Hartmana „anty-smiemityzm”, polegający na przywoływaniu faktów, szerzy się nie tylko w Lewicy czy przy ulicy Czerskiej. W podobnym tonie rocznicę 7 października potraktował np.Jndependent” piszący o 365 dniach horroru po 7 października i eksponujący na pierwszej stronie nieco inne liczby, niż chciałby Hartman. Zaś raport ONZ, sporządzony po roku mordowania Palestyńczyków, stwierdza, że:„izraelskie siły bezpieczeństwa celowo zabijały, zatrzymywały i torturowały personel medyczny oraz celowo atakowały pojazdy medyczne, jednocześnie zaostrzając oblężenie Gazy i ograniczając pozwolenia na opuszczanie terytorium w celu leczenia. Działania te stanowią zbrodnie wojenne umyślnego zabijania i znęcania się oraz niszczenia chronionej własności cywilnej i zbrodnię przeciwko ludzkości, jaką jest eksterminacja” Raport wykazał, że zinstytucjonalizowane znęcanie się nad palestyńskimi więźniami miało miejsce na bezpośrednie rozkazy izraelskiego ministra odpowiedzialnego za system więziennictwa 
Itamara Ben-Gvira i było podsycane przez oświadczenia rządu izraelskiego, nawołujące do przemocy i odwetu”.
Pozostaje tylko poczekać, aż Hartmam ogłosi, że ONZ to antysemici, naziści i dżihadyści.
Komisji śledczej jak po wizycie Rywina u Michnika nie będzie. „Wyborcza” nie ma już tej siły rażenia co 20 lat temu, a Lewica ledwie ślizga się nad progiem wyborczym.
Być może więc Hartmanowi w całej jego przewrotności chodziło o zbudowanie społecznego poparcia dla jednych i drugich albo zamarzył mu się grant wTęl Awiwie i czeka na nagrodę od ambasadora Izraela.
Na razie z całej tej kłótni wynika jeden pozytyw. „Każde królestwo, wewnętrznie skłócone, pustoszeje. I żadne miasto ani dom, wewnętrznie skłócony, się nie ostoi. Jeśli szatan wyrzuca szatana, to sam ze sobą jest skłócony, jakże się więc ostoi jego królestwo?” (Mt 12,25-26).
W1962 r. na łamach paryskiej „Kultury”opublikowano esej Witolda Jedlickiego„Chamy/Żydy” który stał się głośny, ponieważ naruszał dotychczasowe tabu. Autor w specyficzny, silnie naładowany emocjami sposób scharakteryzował w nim życie polityczne w Warszawie końca lat 50. Redaktor naczelny„Poli-tyki” skomentował ten tekst na-stępująco;„Facet po przyjeździe do Izraela machnął wielki artykuł, którego główną treścią jest teza, że grupa puławska od wielu lat zmierza do zdobycia wpływowych stanowisk. Są to »Żydy« […], którzy obecnie, jak stwierdza, przystąpili do zdecydowanej walki z Gomułką. Chamy to natolińczycy, których autor potraktował jako ludzi uczciwych, acz agentów Moskwy”. (M.F. Rakowski, Dzienniki polityczne, t.1: 1958-1962, Warszawa 1998, s. 499). Esej „Chamy i Żydy” ukazał się także w 1963 r. w książce Witolda Jedlickiego„Klub Krzywego
Koła”, wydanej przez Instytut Literacki w serii Biblioteka Kultury, t. 89.0 szerokiej popularności tez Jedlickiego świadczą liczne wydania artykułu oraz monografia KKK („Solidarni” Warszawa 1989) w drugim obiegu.
Źródło: http://niniwa22.cba.pl/ ceranka_chamy_i_zydy.htm
Witold Jedlicki – polski socjolog i publicysta żydowskiego pochodzenia, działacz Klubu Krzywego Koła.
Opracował: Leon Baranowski, Buenos Aires – Argentyna