W czasach Polski Ludowej współczesna historia wyglądała bardzo przejrzyście. Było jasno określone jaki naród jest wrogiem Polski, a który przyjacielem. Gdzieś w latach sześćdziesiątych, podczas twardej budowy socjalizmu, pod koniec szkoły podstawowej, na lekcjach historii przerabialiśmy temat drugiej wojny światowej. Pani nauczycielka nauczała nas o tym, jak to Rząd przedwojennej „imperialistyczno – burżuazyjnej” Polski nawiązał bezwartościowe sojusze z odległymi kapitalistycznymi krajami, zamiast z pobliskim, słowiańskim Związkiem Radzieckim – krajem ludzi pracy miast i wsi. Następnie dowiedzieliśmy się o tym, że brak sojuszu ze Związkiem Radzieckim umożliwił Niemcom szybkie pokonanie Polski w 1939 roku, a wystraszone tym dowództwo polskiej armii i Rząd, wraz z Prezydentem uciekli z Polski wywożąc walizki ze Skarbem Narodowym …

Z cyklu antysemici i antysemickie wydarzenia

W dniu 13 grudnia 2009 w stolicy Mołdawii Kiszyniowie zdarzył się haniebny antysemicki atak. Na “Placu Europy” tłum 200 troglodytów, członków organizacji fundamentalistycznej “Asociaţia creştinilor ortodocşi Fericita maică Matrona” prowadzonych i podburzanych przez popa antysemitę, zbezcześcił przy użyciu 10 kilowego młota 1,5 metrową chanukiję – (dziewięcioramienną) menorę symbol judaizmu i monoteizmu. Menora ta jest symbolem zwycięstwa monoteizmu starożytnych Izraelczyków nad politeizmem Rzymsko-Greckim. Najpierw tłum usunął chanukiję z Placu Europejskiego, - która została wcześniej tam umieszczona z okazji trwania Święta Chanuki przez Gminę Żydowską wspólnie z władzami miasta, i zastąpił ją drewnianym krzyżem prawosławnym. Następnie, niczym Rzymianie, sprawcy zanieśli ją na drążkach na plac “Świętego Stefana” gdzie dokończyli dzieła dewastacji, zostawiając ją zniszczoną pod pomnikiem króla Stefana Wielkiego. Całe wydarzenie obserwowało wielu gapiów, oraz co najbardziej bulwersuje 20-stu policjantów, którzy na ten publiczny akt profanacji nie reagowali (podobnie jak ich poprzednicy 100 lat temu).

Z cyklu wybitni i zasłużeni Żydzi

Wiele osób zastanawia się skąd biorą się tak bliskie relacje między Amerykanami z ich państwową administracją na czele, a Żydami. Po części ta przyjaźń wiąże się z zasługami Żydów i osób o żydowskich przodkach w wspieraniu Amerykańskiej Rewolucji. Podczas Wojny o Niepodległość szczególnie zasłużył się polski Żyd Chaim Salomon (w wersji zamerykanizowanej Haym Salomon).

Dr Dariusz Piotr Kucharski, ze Związku Szlachty Polskiej, w swoim artykule omawia średniowieczne pochodzenie nazw wiosek tzw. „służebnych”. Ludność ich była służebna wobec pobliskiego dworu. Nazwy takich wiosek pochodziły od zajęć wykonywanych przez ich mieszkańców na rzecz lokalnego Pana czy Biskupa, np.: Piekary, Kobylniki, Szewce, Kowale, Cieśle, Zduny itp. We wsi Kowale mieszkali kowale, w Piekarach piekarze, w Cieślach cieśle, a w Kucharach dworscy kucharze. Po dziesiątkach, czy nawet setkach lat, owi mieszkańcy nieraz bogacili się i usamodzielniali albo za udział w licznych wojnach uzyskiwali różne przywileje i zdarzało się, że te wioski stawały się z czasem gniazdami rodzinnymi nowej szlachty, której nazwiska powstawały od nazw tych wiosek. I tak rozpowszechniły się w Polsce rody: Piekarskich, Kowalskich, Ciesielskich i wielu podobnych, choć pamiętajmy, że nie każdy noszący takie nazwisko jest szlachcicem. W taki sposób wieś Kuchary stała się gniazdem rodowym Kucharskich. Wymieniony wyżej Autor, przytacza istnienie w Polsce kilku takich miejscowości w różnych województwach.