Warszawska Gazeta, nr 19/569, 11-17.05.2018 r.

W marcu tego roku minęły dwa lata, kiedy świat obiegło nagranie, na którym izraelski żołnierz ze stoickim spokojem strzałem w głowę dobija leżącego i niestwarzającego dla nikogo żadnego zagrożenia rannego Palestyńczyka. Przypadkowy świadek tego mordu dokonanego z pełną premedytacją zamieścił nagranie w internecie. Nie dało się tego aktu bestialstwa zamieść pod dywan i w styczniu tego roku zbrodniarz sierżant Elor Azaria stanął przed sądem, który wymierzył mu karę 18 miesięcy więzienia. Mimo skandalicznie niskiego wyroku izraelskie społeczeństwo wyraziło wielkie oburzenie i poparcie dla zbrodniarza, zaś izraelski rząd postanowił napisać specjalną ustawę, która podobnym zwyrodnialcom w mundurach zapewni bezkarność. Izraelski wiceminister obrony Eli Ben-Dahan stwierdził, że tak jak żołnierze chronią Izrael, tak Izrael będzie chronił żołnierzy. Jedni powiedzą, że Żydzi niczego nie nauczyli się po tragicznych doświadczeniach ostatniej wojny. My powiemy, że nauczyli się bardzo dużo. Przeraża jednak nauczyciel, na którym się wzorują. To Hitler do najeżdżających Polskę niemieckich żołnierzy mówił: - Bądźcie bez litości! Bądźcie brutalni! Prawo jest po stronie najsilniejszego.

Jan Piński, Warszawska Gazeta, nr 19/569, 11-17.05.2018 r.

Ujawniamy: Ponad 27 tys. obywateli Izraela otrzymało od 2002 r. polskie obywatelstwo. Dla porównania liczba Polaków ściągniętych z dawnych republik sowieckich po 1989 r. to ok. 10 tys. osób.

Piotr Lewandowski, Warszawska Gazeta, nr 19/569, 11-17.05.2018 r.

Pora powiedzieć sobie jasno: Izrael nie jest naszym sojusznikiem. Ani strategicznym, ani nawet zwyczajnym. Jest co najwyżej sojusznikiem naszego sojusznika - i niczym więcej. Zawsze tak było, tylko my uparliśmy się, by tworzyć jakąś krainę politycznej fikcji. Warto również przestać mydlić sobie oczy gadaniną o dialogu i nadzwyczajnych stosunkach z żydowską diasporą - czy to w Polsce, czy za granicą.

Początki Sopotu jako zamieszkałej osady sięgają VI wieku p.n.e. W naszej epoce pomiędzy VIII a X wiekiem znajdowała się tutaj słowiańska warownia, zaś w XIII wieku wieś książęca. Pierwsza wzmianka źródłowa o tej osadzie pochodź 7,1238 roku, kiedy to książę gdański Mściwój II nadał wieś opactwu cysterskiemu w Oliwie. Na przełomie XVI/XVII wieku część należących do nich ziem oddali oni w dzierżawę bogatym kupcom gdańskim, którzy pobudowali tutaj swoje dwory. W roku 1734 cała zabudowa Sopotu spłonęła w czasie walk o tron króla Stanisława Leszczyńskiego. Około połowy XVIII wieku większą część spalonych dworków wykupił generał Józef Przebendowski.