16 września 1982 r. 150 izraelskich czołgów, 100 pojazdów opancerzonych i 20 buldożerów otoczyło obozy uchodźców palestyńskich Sabra i Szatila w zachodnim Libanie. Przebywali tam tylko starcy, kobiety i dzieci. Tak rozpoczęła się akcja o kryptonimie „Stalowy mózg", której ukoronowaniem była pierwsza od czasów drugiej wojny światowej akcja likwidacji getta - tym razem palestyńskiego. 4 tys. niewinnych i bezbronnych ludzi zostało w bestialski sposób wymordowanych. Nie oszczędzono nawet psów, kotów i koni. Rzeź trwała do rana. Buldożery burzyły domy i spychały zwłoki do dołów. 6 grudnia 1982 r. Zgromadzenie Ogólne ONZ potępiło masakrę i oficjalnie uznało ją za akt ludobójstwa, a jako odpowiedzialnego media i społeczność międzynarodowa wskazały Ariela Szarona, późniejszego premiera Izraela w latach 2001-2006.

Jak każdy człowiek o zdrowych zmysłach jestem przeciwko terrorystycznym metodom walki i mordowaniu niewinnych ludzi, w tym kobiet, dzieci i osób starszych. Ale nie mogę milczeć, widząc i słysząc obłudę, hipokryzję i potworne zakłamanie etatowych i bezkompromisowych obrońców Izraela, którzy posuwają się nawet do moralnego szantażu i na dodatek w haniebny sposób próbują konflikt na Bliskim Wschodzie wykorzystać do walki politycznej w Polsce.

Mirosław Kokoszkiewicz

- Minęło ponad 17 lat od II wojny libańskiej, nazywanej również wojną lipcową z 2006 r, kiedy to szyicki Hezbollah ze swoich baz w Libanie zaatakował Izrael. Jednak trudno tamten kon­flikt pod względem skali oraz liczby ofiar porówny­wać z obecną akcją zbrojną palestyńskiego Hamasu, która całkowicie zasko­czyła Izrael. Premier „ Izraela Benjamin Netanjahu uchodzi za tego, ® i który może zapewnić Izra­elczykom bezpieczeństwo i dla­tego wygrywa wybory, a każdy palestyński atak czy zamach do tej pory mu służył i był tłumiony potężnym i nieproporcjonal­nym tego ataku odwetem. Tak jest ieraz, ale poniesione wiel­kie straty, jakich Izrael nie do­świadczył od lat, postawiły znak zapytania co do skuteczności Netanjahu, a zwłaszcza wywiadu Mosadu i kontrwywiadu Szin Bet, które tego ataku nie przewi­działy. Oczywiście jak zwykle po­jawiają się teorie spiskowe, a ta przewodnia mówi, że operacja Hamasu została zaplanowana przez Kreml, a jej celem jest od­wrócenie uwagi Stanów Zjed­noczonych i Europy od pomocy Ukrainie. Już pojawiają się głosy, żeby Ameryka i Europa zajęły się konfliktem na Biskim Wschodzie, a kwestie Ukrainy potraktowały jako wewnętrzną sprawę Rosji. Oczywiście nie ma w tym krzty lo­giki, bo skoro Rosja byłaby zdolna do ponownego rozniecenia kon­fliktu na linii Palestyna - lzrael, to tym bardziej należałoby zadać jej ostateczną klęskę na Ukrainie. Po­jawia się również bardzo praw­dopodobny jak zawsze „wątek irański".

To tyle tytułem wstępu, ponie­waż nie zamierzam w tym tekście rozważać żadnych teorii spisko­wych, tylko wystąpić w roli ad­wokata diabła, za jakiego uchodzi w światowej opinii publicznej pa­lestyński Harnaś. Oczywiście od razu zastrzegam, że tak jak każdy człowiek o zdrowych zmysłach je­stem przeciwko terrorystycznym metodom walki i mordowaniu niewinnych ludzi, w tym kobiet, dzieci i osób starszych. Ale nie mogę milczeć, widząc i słysząc obłudę, hipokryzję i potworne za­kłamanie etatowych i bezkom­promisowych obrońców Izraela, którzy posuwają się nawet do
moralnego szantażu i na doda­tek w haniebny sposób próbują konflikt na Bliskim Wschodzie wykorzystać do walki politycz­nej w Polsce. Oto fragment tek­stu z niemieckiego Onetu autorstwa wychowanka Adama Michnika, Bar­tosza Węglarczyka: - Jesteśmy świadkami największej od czasów Ho­lokaustu masakry Żydów. To się znowu dzieje, tym razem na naszych oczach. Poparcie dla Izraela jest dziś więc prze­jawem po prostu człowieczeństwa, a nie wybieraniem opcji politycznej czy ideologicznej. [...] Trudno się to pisze, ale faktem jest, że atak terro­rystów z Hamasu na Izrael wpisał się niestety w polską kampanię wyborczą, w której kilka partii za­ciekle walczy o głos antysemitów i brunatnej prawicy. Zamiast więc prostych słów poparcia dla ofiar mordów, słyszymy dywagacje na temat nie naszej wojny i niewysy- łania polskiego wojska do Izraela (Izrael nikogo nie prosi o wysłanie żołnierzy) czy niesłuchanie obcych ambasad (co jest prostym i skraj­nie głupim odwołaniem się do ksenofobicznych i antysemickich teorii spiskowych). Wielu polity­ków i wiele postaci publicznych też po prostu milczy. Oglądają zdjęcia mordowanych dzieci i ko­biet, oglądają zdjęcia masakry, która idealnie powtarza zdjęcia znane nam z okupowanej Polski i z gett, i milczą. Po co się wychy­lać, po co się narażać ludziom, którzy Żydów nie lubią i którzy wolą mówić o tym, czego dla nich dziś nie zrobią.

Terroryści z Hamasu zaatako­wali Izrael. Tak brzmiała przytła­czająca większość medialnych tytułów w sobotę 7 paździer­nika po ataku Hamasu. Już widzę wielkie oburzenie Węglarczyka i spółki, gdyby ktoś się wyła­mał i napisał: Palestyński ruch oporu zaatakował izraelskiego okupanta. Jednak taki tytuł bar­dzo łatwo obronić, ponieważ Izrael od dziesiątków już lat oku­puje wbrew prawu międzyna­rodowemu palestyńskie tereny i również wbrew prawu między­narodowemu usuwa Palestyń­czyków z ich ziem, budując na nich nielegalnie osiedla żydow­skie. Jeszcze raz podkreślam, że w świetle prawa międzynarodo­wego wszystkie osiedla żydow­skie na ziemiach palestyńskich są uznawane za nielegalne, a izra­elska obecność na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozoli­mie według tego samego prawa uważana jest za okupację oraz pogwałcenie praw człowieka i obywatela ludności palestyń­skiej. Izrael jest oskarżany przez ONZ o świadome działania wbrew prawu międzynarodo­wemu w konflikcie przeciwko pa­lestyńskiemu Hamasowi w Gazie.

Tu samo nasuwa się takie pytanie: Dlaczego rozmowy pokojowe na linii Ukraina-Rosja uzależnia się od wycofania się Rosji z anek­towanych i okupowanych tere­nów, a tego samego nie wymaga się od Izraela? To proste, ponie­waż Izrael na arenie międzynaro­dowej ma status „świętej krowy" nad którą parasol ochronny roz­pościera Ameryka. A po drugie, nikt nie powinien lepiej rozumieć metod walki Palestyńczyków niż sami Żydzi. Powstałe w 1948 r. państwo Izrael narodziło się dzięki krwawemu żydowskiemu terrorowi i przez te wszystkie lata poprzez terror umacniało swoją państwowość, zagrabiając ko­lejne palestyńskie ziemie. Wma­wianie opinii publicznej, że Izrael ma jakąś moralną wyższość nad stroną palestyńską, to kompletna bzdura. Oczywiście przydałyby się jakieś fakty i przykłady z prze­szłości.

Jerozolima 22 lipca 1946 r. Mia­stem wstrząsa potężna eksplozja. W powietrze wylatuje hotel King David. Ginie 91 osób, a 45 zostaje rannych. Za zamach odpowiada żydowska tajna organizacja ter­rorystyczna Irgun Cwai Leumi, zwana Ecel. Na jej czele stoi bo­hater narodowy Izraela, bojow­nik o państwo Izrael Menachem Begin - premier Izraela w latach 1977-1983.

podpis: Cwi Mikulicki Hajfa Izrael