14 Lis |
|
Przebaczenie Pojawiłeś się nagle by oświetlić me oczy, ciało twe mym spojrzeniem, oknem i zwierciadłem. Pojawiłeś się jak sowie zbawienna czerń nocy, by ciemnością ożywić świat za dnia wybladły. I poznałam nazwę każdej rzęsy i pory i nagiego ciała każdy włos i nerw. I zapach dzieciństwa — woń żywicy i kory, on w nocy zapachem ciała i drzew. Jeśli były cierpienia — popłynęły ku tobie, żaglem białym rozpiętym ku twojej ciemności. Pozwól mi odejść by klęknąć na progu mego wybaczenia i naszej miłości. Z hebrajskiego przełożyła Jael Shalitt Sosna Tu nie usłyszysz kukułki wołania, Sosen nie ujrzysz w zawoju ze śniegu. A w cieniu tych drzew wiek sielski ubiegał Lecz tu dzieciństwa widzę zmartwychwstanie. Igiełek szelest grać w ucho poczyna: Ojczyzna moja, śnieżyste przestrzenie, Lód zielonkawy co skuwał strumienie I mowa pieśni odległej krainy. Ów ptak przelotny w bezmiernych przestworzach Co hen, wysoko, jakby zawisł niemo Ten ból dwu ojczyzn odczuć tylko może. Sosny na inną przesadzone ziemię — I mnie przypadło los ten dzielić z wami. W odległych krajach tkwię wciąż korzeniami. Stary poeta 1. Wielu mnie nie pomni, Lecz wiedzą druchowie, Że mam dla nich jeszcze Strofę w pogotowiu. Siedzę w cieniu drzewa, W słońca blasków sieci Co poprzez koronę Wśród migotów świeci. Nic mi w dniu dzisiejszym Nie zakłóci ciszy. Już odgłosy gromów mej młodości słyszę. 2. Dźwięczała ci, Boże, Modlitwa ma w uszach. Dziś inne melodie Moje pieśni głuszą. Wzbija się chór głosów, Prysła chmur opona Niby szyba w oknie Kamieniem trafiona. Raz na rok mnie słuchasz, W tej łaski godzinie Głos twój się rozlega: „Luby Benjaminie, Masz li głos wciąż dźwięczny I jak rosa czysty? Wśród mych pergaminów Człowieczego rodu — Liść lilii tkwi uschły Z twojego ogrodu.” Z hebrajskiego przełożył Zew Szeps
Lea Goldberg ur. w Kijowie w 1911 r., zmarła w Jerozolimie w 1970. Studiowała filologię na uniwersytetach Kowna, Berlina i Bonn. Ogłosiła zbiory poezji i prozy, sztukę teatralną, wiersze dla dzieci, prace o Petrarce, Dostojewskim i Błoku. Tłumaczyła na język hebrajski Szekspira, Petrarkę, Lwa Tołstoja, Gorkiego, Czechowa, H. Manna i Brechta. Była wielokrotnie nagradzana w Izraelu. Na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie wykładała jako profesor zwyczajny literaturę porównawczą. Lea Goldberg była poważanym badaczem literatury — i wszechstronnie utalentowaną artystką; zajmowała się też malarstwem i rzeźbą. Znana była z pomocy, jakiej udzielała młodym talentom, we wszystkich dziedzinach literatury i sztuki. Znaczna część jej twórczości literackiej dla dorosłych jest przesiąknięta tęsknotą... To jej — Lei Goldberg — przypisujemy określenie: „dwie ojczyzny”, znaczące dla tak wielu w naszym pokoleniu.
Tylko zarejestrowani użytkownicy mogą pisać komentarze!
Powered by !JoomlaComment 3.25
3.25 Copyright (C) 2007 Alain Georgette / Copyright (C) 2006 Frantisek Hliva. All rights reserved." |
|||||
Ostatnio zmieniany w Wtorek, 28 Sierpień 2018 06:05 |