Hebrew Date: 7/19/5784 > Strona główna Aktualności
Aktualności
Jak dwie Kumoszki pokłóciły się o Kokoszki – opowiadanie PDF Drukuj Email
Ocena użytkowników: / 2
SłabyŚwietny 
Wpisany przez r. Chaim ben Josef   
Wtorek, 30 Sierpień 2011 00:00

Mój dziadek Józef lubił mi opowiadać różne historie ze swojego życia, najpierw w charakterze bajek na dobranoc, a potem gdy byłem trochę starszy – jako wiedzę o dawnym świecie, którego już nie ma. Większość z nich dobrze zapamiętałem, a to znaczy, że były ciekawe i warte zapamiętania.

Ostatnio zmieniany w Czwartek, 01 Wrzesień 2011 06:32
Więcej…
 
Tarnopol – pogrzeby żydowskich żołnierzy PDF Drukuj Email
Ocena użytkowników: / 2
SłabyŚwietny 
Wpisany przez Chaim ben Josef   
Piątek, 26 Sierpień 2011 05:36

Tarnopol, stare miasto na Zachodniej Ukrainie, było posiadłością rodu Tarnowskich herbu Leliwa. Pięknie położone, na wschodnim brzegu Seretu rozlanego w duże jezioro. Jak inne miejscowości kresowe, przechodziło w historii częste wojny i zniszczenia. Po pierwszej wojnie światowej Tarnopol nadal zmieniał swoją przynależność państwową. Należał do Republiki Ukraińskiej, był zajmowany przez Rosję Radziecką, ale na koniec, po wojnie polsko – rosyjskiej pozostał w granicach Rzeczypospolitej Polski. W latach 1914 – 1920 prawie w całej Galicji, aż po Kraków toczyły się różne walki. Pozostały po nich oprócz gruzów, liczne cmentarze wojenne. Armia Cesarstwa Austro-Węgierskiego posiadała w swojej struktuże organizacyjnej specjalne wydziały, które wędrowały za linią frontu i budowały cmentarze dla poległych żołnierzy – np. Krakowski Wydział Grobów Wojennych (Kriegsgraber Abteilung). Na Podkarpaciu zbudowano ich podobno 400. Wiele z nich pozostało do dzisiaj i są starannie odbudowywane. Trzeba pochwalić, że budowano je dbając o architektoniczną estetykę i różnorodność formy. Używano naturalnych  materiałów, kamieni i drewna, a styl dopasowywano do miejscowego krajobrazu. Chowano na nich żołnierzy ze wszystkich trzech armii cesarskich, które walczyły ze sobą na danym rejonie frontu. Jednak czasem były to osobne cmentarze, a czasem tylko na cmentarzu np. żołnierzy austriackich, wydzielano osobną kwaterę dla żołnierzy rosyjskich, z grobami oznaczonymi prawosławnym krzyżem.

Ostatnio zmieniany w Piątek, 26 Sierpień 2011 11:11
Więcej…
 
Dezercja na wojnie 1920 roku. PDF Drukuj Email
Ocena użytkowników: / 1
SłabyŚwietny 
Wpisany przez Izrael Szejman   
Niedziela, 21 Sierpień 2011 09:40

Obowiązkowa służba wojskowa prawie zawsze była dla młodych ludzi źródłem wielkiego stresu. Wobec tego od dawna poborowi starali się jej unikać lub ją skracać. Było to dużo ważniejszym problemem, gdy akurat trwała jakaś wojna i perspektywa zranienia lub śmierci stawała się bardzo realna. Dezercja była i jest chyba nadal problemem każdej armii. Problem w armii bardziej jeszcze narasta gdy jest ona niejednolita narodowo i wyznaniowo. A właśnie taką armią była po pierwszej wojnie światowej dopiero co utworzona armia polska.

Ostatnio zmieniany w Poniedziałek, 22 Sierpień 2011 15:30
Więcej…
 
Cud mniemany, czyli Polacy i Bolszewicy nad Wisłą w 1920 r. PDF Drukuj Email
Ocena użytkowników: / 2
SłabyŚwietny 
Wpisany przez Izrael Szejman, 12 VIII 2011 r.   
Niedziela, 14 Sierpień 2011 08:16

Właśnie doczekaliśmy kolejnej rocznicy słynnej bitwy na przedpolach Warszawy w sierpniu 1920 roku. Walki w dniach 14 - 18 sierpnia 1920 pomiędzy wojskami polskimi, a armią rosyjską o Radzymin, w bezpośredniej bliskości stolicy Polski weszły na trwałe do historii najważniejszych bitew w Europie XX wieku. Powstrzymanie bolszewickiej ofensywy na linii Wisły uchroniło kraje Zachodniej Europy przed nieobliczalnymi skutkami dalszego rozszerzenia się komunistycznej rewolucji. Owe kilka dni decydujących walk zapisano w historii Europy jako bitwę o Warszawę, choć była to bitwa o Polskę i o Europę. Gdyby nie decydująca rola tej bitwy w całej wojnie polsko-rosyjskiej, to nazwano by to po prostu bitwą pod Radzyminem. Jednak o wiele większe i symboliczne znaczenie ma nazwa bitwa warszawska, bo Warszawa jako stolica Polski jednoznacznie kojarzyła się z wielkim znaczeniem tamtych wydarzeń.

Ostatnio zmieniany w Poniedziałek, 22 Sierpień 2011 15:38
Więcej…
 
Bitwa pod Grunwaldem i pod Tannenbergiem PDF Drukuj Email
Ocena użytkowników: / 4
SłabyŚwietny 
Wpisany przez RaChabeJo   
Czwartek, 28 Lipiec 2011 05:52

Rok temu obchodzono uroczyście sześćsetną rocznicę bitwy pod Grunwaldem, która odbyła się, jak pamiętamy ze szkoły, 15 lipca 1410 roku. Pamiętamy też, że ta bitwa musiała się odbyć bo ówczesna Polska miała już dość rozbójniczej działalności rycerzy świętego krzyżackiego zakonu. Po stronie rycerstwa krzyżackiego walczyły też oddziały z różnych księstw niemieckich i z Czech, a po stronie polskiej oddziały litewskie i tatarskie. Obu stronom pomagały też oddziały najemników z różnych krajów, nierzadko tych samych. Zarówno Niemcy, Polacy i Czesi byli oczywiście chrześcijanami, co wbrew ich wyznaniu jakoś absolutnie nie przeszkadzało im we wzajemnym mordowaniu się, pełnym okrucieństwa. Jednak ogólnie pojęta „forsa” była ważniejsza, walczono przecież o panowanie na ziemiach północnej Polski i na terenach zamieszkanych dotąd przez lud Prusów, pracowicie ogniem i mieczem chrystianizowany przez wspomnianych niemieckich rycerzy „świętego Zakonu Marii Panny”. Jak wiemy bitwa ta zakończyła się wielkim zwycięstwem chrześcijaństwa Europy Wschodniej nad chrześcijaństwem krzyżackim i ich sprzymierzeńcami. Przez setki lat bitwa ta była wspominana przez Polaków w najcięższych chwilach, jako pamiątka wielkości i chwały narodu. Podobnie chyba jak my wspominamy zwycięskie wyjście naszych przodków z egipskiego „domu niewoli”.

Ostatnio zmieniany w Czwartek, 28 Lipiec 2011 10:15
Więcej…
 
<< Początek < Poprzednia 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 Następna > Ostatnie >>

JPAGE_CURRENT_OF_TOTAL