Z George’em Friedmanem, prezesem Geopolitical Futures, byłym szefem Stratforu rozmawia Piotr Włoczyk, DoRzeczy, nr 1/304, 6.01.2019 r.

PIOTR WŁOCZYK: Czy w 2118 r. Polacy będą świętowali 200. rocznicę odzyskania niepodległości w suwerennej Polsce?

GEORGE FRIEDMAN: Nie widzę dookoła was niczego, co mogłoby wam zabrać niepodległość.

Andrzej Manasterski, Obywatelska, 1-14.02.2019 r.

„Zagłady, która szła wtedy, nie zrobili żadni naziści, ale hitlerowskie Niemcy. Państwo polskie stoi na straży prawdy, która w żaden sposób nie może być relatywizowana” - mówił Premier Mateusz Morawiecki w niedzielę 27 stycznia br. podczas obchodów 74. rocznicy oswobodzenia obozu Auschwitz-Birkenau.

Jeśli przez określenie „obóz koncentracyjny” należy rozumieć miejsce masowego więzienia ludności cywilnej w celu jej izolacji od otoczenia, to takie miejsce po raz pierwszy utworzono podczas wojny secesyjnej (1861-1864) w USA. Największy zbudowali unioniści w Andresonville w 1864 r. i przetrzymywali w nim ok 50 tysięcy osób, w tym także jeńców wojennych.

DoRzeczy, dodatek „Historia”, nr 12/ grudzień 2018 r.

Czy krwawe zajścia z listopada 1918 r. były klasycznym antysemickim pogromem, zaplanowanym odwetem czy zwykłymi bandyckimi rozruchami?

DoRzeczy, dodatek „Historia”, nr 12/ grudzień 2018 r.

Stalin oskarżył żydowskich lekarzy o chęć zamordowania kierownictwa ZSRS. To miał być pretekst do wielkiej czystki

Piotr Osęka, Newsweek, nr 4/2019, 21-27.01.2019 r.

„Nastroje były złowrogie, wojna domowa wisiała po prostu na włosku, aż wreszcie nastąpiła ohydna ponura katastrofa” - tak Maria Dąbrowska wspominała zabójstwo Gabriela Narutowicza w 1922 roku

Moim szefem w biurze był wtedy pan Leonard Tur. Nigdy nie zapomnę tej chwili, kiedy pamiętnego 16 grudnia weszłam do jego pokoju z jakimiś papierami urzędowymi do podpisu i zobaczyłam go śmiertelnie bladego, patrzącego na mnie szklanym wzrokiem i wodzącego ręką po twarzy, jak człowiek usiłujący się rozbudzić. Powiedział nieswoim, chrapliwym szeptem: »Narutowicz zabity«. Pamiętam tylko moje osłupienie, jakbym nagle w sercu mego narodu zobaczyła ziejącą mrokiem pieczarę śmiercionośnego bazyliszka” - notowała w „Dzienniku” pisarka.

DoRzeczy, dodatek „Historia”, nr 12/ grudzień 2018 r.

Walczyli w żydowskich strażach miejskich i pułkach jazdy, odznaczyli się jako oficerowie oraz lekarze. Przelewali krew razem z Polakami

„Tatuażysta z Auschwitz” prędzej czy później musiał zwrócić uwagę zawodowych historyków. Światowy przebój wydawniczy roi się od błędów, przeinaczeń i nadinterpretacji

Kamil Nadolski, Newsweek, nr 3/2019, 14-20.01.2019 r.

Historia, którą przedstawiła pisarka Heather Morris, chwyciła czytelników za serce na całym świecie. Także u nas jest w czołówce najlepiej sprzedawanych książek. „Tatuażysta z Auschwitz” to opowieść o słowackim Żydzie, Lale Sokołowie (właśc. Ludwigu Eisenbergu), któremu w obozie kazano tatuować więźniom numery. Gdy poznał więźniarkę Gitę Furman, postanowił zrobić wszystko, by ocalić jej życie. Czyli wielki romans z Zagładą w tle. Para nie tylko przeżyła Auschwitz, ale też po wojnie pobrała się i spędziła razem resztę życia.

Palestyńczycy nie są istotami ludzkimi, nie zasługują aby żyć, nie są niczym większym od zwierząt. ~ wiceminister do spraw związków religijnych, wiceminister obrony Izraela Eli Ben Dahan.

Matki śpiewają. Śpiew matek słyszę.

Grom runął pięścią. Jak kamień w wodę.

Po pustych ulicach maszerują w ciszy

Latarnie rudobrode.

Jesień nieszczęsna, umęczona jesień

I beznadziejnie deszcz mży.

Bez świecy na oknie i bez światła na świecie

Śpiewają matki trzy.

I powiada ta pierwsza:

O tej zjawia się porze —

Drugiego mi takiego pokażcie!

Płynie okręt, płynie przez spokojne morze,

A mój syn powieszony na maszcie.

I powiada ta druga:

Syn mój olbrzym i milczek

A ja tu na święto mu szyję koszulę.

Przez polne idzie drogi. Kroki jego słyszę.

A w sercu niesie ołowianą kulę.

A ta matka, ta trzecia, tylko wodzi oczyma —

Nic droższego nad niego nie miałam.

Jakże iść mu na przeciw, kiedy nigdzie go nie ma,

Nie wiem, gdzie się me dziecko podziało.

I łza wtedy gorąca spływa z oczu jej smutnych

Może jeszcze nie spoczął, a może

W pocałunkach przemierza, jak błędny pokutnik,

Ścieżki świata twojego, mój Boże.

Z hebrajskiego przełożył: Natan Gross

DoRzeczy, dodatek „Historia”, nr 12/ grudzień 2018 r.

Pomoc w wyłapywaniu ukrywających się Żydów nie uchroniła policjantów z krakowskiego getta. Poszli na śmierć razem z innymi ofiarami Holokaustu